Even voor de goede orde: "garantie" wordt vaak verward met het wettelijke recht op een product dat aan de redelijke verwachtingen moet voldoen (conformiteit). Garantie is dus niet per definitie een recht, maar meer een aanvullende service. Een bedrijf kan en mag dus goederen zonder garantie verkopen. Dit staat echter helemaal los van de wettelijke rechten van een koper.
De wet (boek 7, artikel 17 BW) zegt hierover met betrekking tot koop:
1. De afgeleverde zaak moet aan de overeenkomst beantwoorden.
2. Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien.
3. Een andere zaak dan is overeengekomen, of een zaak van een andere soort, beantwoordt evenmin aan de overeenkomst. Hetzelfde geldt indien het afgeleverde in getal, maat of gewicht van het overeengekomene afwijkt.
4. Is aan de koper een monster of model getoond of verstrekt, dan moet de zaak daarmede overeenstemmen, tenzij het slechts bij wijze van aanduiding werd verstrekt zonder dat de zaak daaraan behoefde te beantwoorden.
5. De koper kan zich er niet op beroepen dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt wanneer hem dit ten tijde van het sluiten van de overeenkomst bekend was of redelijkerwijs bekend kon zijn. Ook kan de koper zich er niet op beroepen dat de zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt wanneer dit te wijten is aan gebreken of ongeschiktheid van grondstoffen afkomstig van de koper, tenzij de verkoper hem voor deze gebreken of ongeschiktheid had moeten waarschuwen.
6. Bij koop van een onroerende zaak wordt vermelding van de oppervlakte vermoed slechts als aanduiding bedoeld te zijn, zonder dat de zaak daaraan behoeft te beantwoorden.
En dan vervolgens in artikel 18, specifiek voor consumentenkoop:
1. Bij de beoordeling van de vraag of een op grond van een consumentenkoop afgeleverde zaak aan de overeenkomst beantwoordt, gelden mededelingen die door of ten behoeve van een vorige verkoper van die zaak, handelend in de uitoefening van een beroep of bedrijf, omtrent de zaak zijn openbaar gemaakt, als mededelingen van de verkoper, behoudens voor zover deze een bepaalde mededeling kende noch behoorde te kennen of deze mededeling uiterlijk ten tijde van het sluiten van de overeenkomst op een voor de koper duidelijke wijze is herroepen, dan wel de koop niet door deze mededeling beïnvloed kan zijn.
2. Bij een consumentenkoop wordt vermoed dat de zaak bij aflevering niet aan de overeenkomst heeft beantwoord, indien de afwijking van het overeengekomene zich binnen een termijn van zes maanden na aflevering openbaart, tenzij de aard van de zaak of de aard van de afwijking zich daartegen verzet.
3. Indien in geval van een consumentenkoop de verkoper verplicht is zorg te dragen voor de installatie van de zaak en deze installatie ondeugdelijk is uitgevoerd, wordt dit gelijkgesteld aan een gebrek aan overeenstemming van de zaak aan de overeenkomst. Hetzelfde geldt indien de installatie door de koper ondeugdelijk is uitgevoerd en dit te wijten is aan de montagevoorschriften die met de levering van de zaak aan de koper zijn verstrekt.
Voldoet een zaak hier niet aan, kan je dus de verkoper aanspreken. Die mag je op zich wel doorverwijzen naar de fabrikant, maar wordt daardoor niet ontslagen van zijn eigen verantwoordelijkheid. Kom je er met de fabrikant niet uit, kun je gewoon de verkoper weer aanspreken. Die is immers je contractspartij.
Op de website van Kassa staat dat ook:
Mag een winkelier de consument doorverwijzen naar de fabrikant voor garantie?De winkel mag de consument naar de fabrikant doorverwijzen als dat praktischer is, maar de winkel blijft verantwoordelijk voor correct oplossen van het probleem. De fabrikant mag beperkende garantievoorwaarden stellen, maar de winkelier heeft zich te houden aan de bepalingen van de koopovereenkomst. Dus als een fabrikant bepaalde kosten aan de consument berekent, dan moet de winkelier die (ten delen) aan de consument vergoeden en zorg dragen voor (de rest) van de oplossing.
