Die minimaal voorgeschreven dikte voor de remschijven (verschillende waardes afhankelijk van type) is gebaseerd op een aantal zaken:
- bij een noodstop, ook als je al volop geremd hebt, is het wel prettig als het stuk schijf tussen de remklauwen niet gewoon uit de schijf breekt (dus de sterkte van het resterend deel van de schijf)
- de schijf moet ook de warmte na zo'n noodstop goed kunnen afvoeren (dit zal in de praktijk meestal niet zo'n probleem zijn), dus de warmtecapaciteit van de schijven
- een punt dat veel mensen niet beseffen: een remschijf is (op een normale straatauto) een metalen schijf die gehard is, door een speciale warmtebehandeling, ik zal dat hieronder toelichten.
Om een remschijf te harden, wordt de remschijf opgewarmd in een oven tot een bepaalde temperatuur en vervolgens moet deze met een bepaalde minimale snelheid afgekoeld worden om de harding te verkrijgen, en vaak gebeurd dat in een waterbad. Tot een bepaalde diepte in de remschijf haal je die vereiste afkoelsnelheid, stel dat je die afkoelsnelheid tot een diepte van 5 mm haalt, dan betekent dat dat je op een nieuwe remschijf 2 x 5 mm, dus 10 mm aan gehard materiaal op een remschijfdikte. Is je remschijf zo ver versleten dat je door die geharde laag heen gaat, dan zal je remschijf ook in mm's gemeten, veel harder gaan slijten, doordat het materiaal zachter is. Dit is dus een punt waar je je wel van bewust moet zijn, als je remschijven rond de minimum voorgeschreven dikte zitten.