Het angstige aan ongevalen is dat er niet altijd een relatie is tussen de ernst van de schade aan de auto en de ernst van het letsel van de inzittende
. Soms zie je foto's van een auto die nog maar nauwelijks te herkennen is, waar mensen levend uitgekomen zijn, en soms zie je schade die wel mee lijkt te vallen en is er sprake van dodelijk letsel. De grootste veiligheidsvoorziening ben je uiteindelijk zelf. Ik probeer dat steeds te doen door afstand te houden, gedrag te voorspellen, goed om me heen te kijken, liever ruimte geven dan ruimte nemen, enz.enz. en zelfs dan kan er iets gebeuren door eigen of andermans toedoen. Gisteren nog reed een collega mee met mij op een lange afstand. Hij vroeg zich af wat ik met mijn manier van rijden met een 2.0 TSI moet.
Inderdaad gemiddeld zal en 1,4 ruim volstaan en ook daarmee kan je veel harder dan is toegestaan. Maar een potente motor te hebben behoeft m.i. niet te betekenen dat je altijd met een zware rechter voet moet rijden. Tuurlijk, als ik de ruimte heb, en geen camera's verwacht, dan vind ook ik het een kick om heel eventjes te "asociaal"te doen, maar dan zonder dat ik er anderen mee in gevaar breng.