De nieuwe spoorstangeinden zitten erop.
Allereerst: gelukkig had ik inderdaad de juiste afmetingen. Oud vs. nieuw:
Hoe ging het? De linker kant leek vrij gemakkelijk te gaan aanvankelijk. Maar toen ik al een tijdje aan de moer stond te draaien begreep ik maar niet waarom die maar niet verder van de bout af liep? Ik stond maar eindeloos te ratelen - wat bleek: de bout binnenin draaide doodleuk mee met de moer. Bij inspectie van de nieuwe onderdelen, viel me nu op dat er onderaan in de bout een uitsparing voor inbus 6 zit! Vermoedelijk is het de bedoeling dat je tijdens het losdraaien van de moer, de bout tegen moet houden (mbv een inbus 6 bitje) Dit had ik nog nergens eerder gezien of gelezen toen ik me voorbereidde op deze klus.
De boel was echter zo verroest dat ik maar met moeite dat bitje erin kreeg (met hamer beetje erin geslagen) Vervolgens begon het bitje dol te draaien (of eigenlijk: de uitsparingen voor het bitje in de bout zelf) waardoor ik niet verder kwam. Tja en dan wordt het even spannend. Ga ik het voor elkaar krijgen of niet? En kan ik zo met een los gedraaid spoorstang eind naar huis/garage gaan rijden? Dat lijkt me levensgevaarlijk! Er is dus geen weg meer terug. Slik. Dit zijn de momenten waar ik last krijg van stress en daardoor niet goed meer kan nadenken. Even advies gevraagd bij de DHZ garage mannen, maar die wisten het ook allemaal niet. Ik legde uit dat het er gewoon af moet, desnoods kapot, omdat ik toch een geheel nieuw onderdeel heb. Ik zei: desnoods sla of zaag ik het eraf. 'We hebben wel een slijptol, wil je die huren?' - En zo gezegd zo gedaan. Gelukkig was er al voldoende 'clearance' om er gemakkelijk met een slijptol bij te kunnen:
Toen moest ik het spoorstangeind zelf er nog af krijgen. Ik merkte al vrij snel dat de spoorstang het niet leuk vond om zoveel kracht te verduren te krijgen. Toen kwam ik erachter dat je die tegen kunt houden met sleutel nr. 13. Om zo de kogel gewrichten in de spoorstang te ontzien.
De rechterkant gaat ook iets lastiger, omdat je geheel onder de auto moet werken om slag te maken met het gereedschap. Dit keer had ik natuurlijk meteen de inbus onderin de bout gestoken om die steeds tegen te houden tijdens het lossen van de moer. Maar deze kant ging sowieso makkelijker, omdat die 3 jaar geleden nog los is geweest (destijds is dezelfde hoes al eens vervangen namelijk)
Na het lossen van de moer, bleef het geheel muurvast. Ik heb met een hamer staan meppen, maar hij schoot niet los. Dus nu maar de kogeltrekker erbij gehaald en geprobeerd dit trucje na te doen:
De kogeltrekker paste helaas niet zo mooi als in het filmpje omdat de plaat waarop het spoorstangeind gemonteerd zit, niet helemaal mooi rond is. Dus dat was wel even gedoe en had een paar pogingen nodig. Telkens gleed ie eraf zodra ik spanning begon op te bouwen. Alleen met flink handmatig tegenhouden lukte het om dit te voorkomen (zelf sleutelen gaat eigenlijk een stuk makkelijker als je met 2 man bent!) en nadat die zichzelf klem had gezet, sprong ie los.
Het spoorstangeind liet zich aan deze kant een stuk slechter los maken door corrosie van de schroefdraad op de spoorstang. Ik kreeg het ook maar nauwelijks schoon geborsteld met staalborstel. Eigenlijk had een geheel nieuwe spoorstang het beste geweest, maar ja, dat leek me dan weer te moeilijk om zelf te doen.
Eind goed al goed:
Oud:
Nieuw:
En hoe zit het nu met uitlijnen? Dat moet dus nog gebeuren. Maar omdat ik gaandeweg deze klus zag dat ook de fuseekogelhoezen weer gescheurd zijn, moet dat eerst ook nog gebeuren.... Die waren 3 jaar geleden, samen met één stuurkogelhoes in 2017 nog vernieuwd, dus lang gaan ze niet mee kennelijk....
Ga er maar vanuit dat deze stuurkogel kneiters vast zit in het fusee en zonder speciale trekker en gepast geweld niet los te krijgen is. Dit zijn trouwens de stuurkogels en op jouw foto's zie je daarachter, grofweg recht onder de schokbreker, de fuseekogel.
