JJB
Lid
Na zes jaar afwezigheid richt ik mij maar weer eens tot dit forum 2024 loopt op z’n einde en deze zomer was het tien jaar geleden dat er een nieuwe Rapid voor de deur kwam te staan. Een mooi moment om de balans op te maken, waarbij de tellerstand intussen op ruim 144.000 km staat.
Omdat ik door ander werk minder woon-werkkilometers ging rijden, werd de Octavia 1.9 TDI 90 pk (bouwjaar 2003) die ik sinds 2008 reed steeds minder interessant. Er zat groter onderhoud aan te komen en de wegenbelasting werd verhoudingsgewijs hoog. In plaats daarvan zou ik met een benzineauto heel wat liters kunnen tanken en ook nog minder mrb betalen. Qua model voldeed de Octavia I wel aan alle wensen. Op dat moment was de Rapid al enige jaren op de markt en intussen ook als Spaceback beschikbaar, maar de liftback (op het kenteken staat sedan) sprak mij qua model en laadruimte meer aan en was qua afmetingen min of meer gelijk aan de Octavia I. Ten opzichte van de Octavia werd de Rapid in de markt gezet als een budgetmodel en dat was het meest merkbaar aan het aanvankelijk toch wel wat eenvoudig uitgevoerde interieur. Maar het concept van de Rapid sprak mij aan en toen in 2014 het interieur enigszins opgewaardeerd werd (modeljaar 2015) zette ik mijn handtekening onder het koopcontract van een 1.2 TSI 86 pk in de Elegance-uitvoering en de kleur race blue. Met als opties stootlijsten opzij, parkeersensoren achter, een reservewiel (met gereedschap) en tegen een kleine meerprijs werd de auto direct op vierseizoenenbanden afgeleverd (Vredestein Quatrac). Deze waren destijds voor de 15” wielmaat al goed verkrijgbaar, in tegenstelling tot de toen vrij specifieke 16". Maar de hoofdreden om te kiezen voor de kleinste bandenmaat, was mijn eerste proefrit in een Rapid (eigenlijk een identieke Seat Toledo) die met 17” wielen verschrikkelijk dreunde op klinkerwegen, putdeksels en richels in het wegdek. Volgens de verkoper zou dat met smallere, hogere banden niet het geval zijn en dat bleek achteraf juist. Mijn eerste bevindingen met de auto deelde ik na twee maanden in dit topic.
De Rapid heeft dus min of meer de techniek van een B-segmenter in de carrosserie van een C-segmenter. Dat kwam ook terug in autotests, die niet allemaal onverdeeld positief waren. Omdat de Rapid-verkopen (daardoor?) achterbleven bij die van de Fabia en Octavia, was het aantal gebruikerservaringen op internet ook beperkt en uiteindelijk is het dan afwachten of de auto in de praktijk aan de verwachtingen voldoet. Ik stel geen hoge eisen qua snelheidsprestaties, maar vind binnenruimte wel belangrijk en een gunstig brandstofverbruik ook. Dat ik wat dat betreft tevreden mag zijn, blijkt uit het gemiddelde verbruik van 1 op 18,59 over de laatste 110.839 km (aanvankelijk bijgehouden in FuelLog, sinds dit jaar in Fuelio). Het motorvermogen van 86 pk is in de praktijk voldoende, maar in het huidige verkeer ook wel het minimum om te kunnen anticiperen op het rijgedrag van andere automobilisten die veel meer vermogen tot hun beschikking hebben. De bediening is licht en eenvoudig, de carrosserie ruim genoeg voor vier volwassenen en de bagageruimte riant. De bagageklep gaat wel erg ver de hoogte in, en dat is oppassen bij het openen in bijv. (parkeer)garages en ook niet zo handig voor kleine mensen. Zelf ben ik vrij lang (2 meter) en heb daarom na een paar jaar de zitting van de bestuurdersstoel aan de voorzijde verhoogd met behulp van dit nuttige topic. Daardoor kantelt de stoel achterover en geeft meer steun aan de bovenbenen. Sindsdien zijn lange (vakantie)ritten naar o.a. Zweden veel aangenamer geworden. Het ontbreken van een lendesteun geeft bij een voldoende rechtopstaande rugleuning verder geen klachten.
De auto rijdt weinig korte afstanden, komt dus bijna altijd goed op bedrijfstemperatuur en de meeste kilometers (woon-werk) gaan over een autoweg (100 km/u, enkele reis 20 km) en ca. 5 km stadsverkeer. Dagelijks dus zo’n 50 km, aangevuld met overig gebruik aanvankelijk in totaal ca. 18.000 km per jaar maar sinds 2020 dankzij deels thuiswerken max. 13.000 km/jr. Bij dergelijke kilometrages wegen de vaste lasten zwaar. Dat de Rapid door zijn eenvoudige concept niet erg zwaar is (1055 kg) en relatief goedkoop, scheelt qua belasting en verzekering. Daarbij heeft een rustige rijstijl ook een gunstige uitwerking op de onderhoudskosten. Tussen de reguliere beurten (longlife) verbruikt de TSI-motor geen olie, ook niet bij lange ritten op de Autobahn (doorgaans 130 km/u) bij temperaturen boven de 35 graden. Bij regen en bepaalde zijwind tikt een ruitenwisser soms tegen de A-stijl, het verstellen van de arm heeft niet geholpen. Buiten de standaard verbruiksonderdelen zoals ruitenwisserbladen, filters en bougies zijn er nog geen kostbare onderdelen vervangen. De banden zijn eenmaal vernieuwd. Van de vorige set zijn bij ca. 67.000 km de voor- en achterbanden omgewisseld, waardoor na ca. 8 jaar en ruim 113.000 km alle vier vernieuwd konden worden. Door de goede rij-eigenschappen en lange levensduur opnieuw gekozen voor Vredestein Quatrac. Remblokken en -schijven zijn nog nooit vervangen, de remmen achter (trommels) zijn eenmaal gereinigd. Hoewel de waterpomp enige sporen van lekkage vertoont, was het ook nog nooit nodig om koelvloeistof bij te vullen. Dat bij koud weer de voorwielophanging soms kraakt en de auto op klinkerwegen ook niet helemaal vrij is van kraakjes en rammeltjes, is mee te leven. Voor de betrouwbaarheid niet van belang maar wel jammer en inmiddels vervangen zijn een afgebroken greep van de middenarmsteun en de corroderende naafkapjes.
Het tot nu toe grootste en ook merkwaardige probleem dat zich dit voorjaar voordeed, was de Climatronic die enkele keren op hol sloeg. Daarbij werd op maximale kracht warme lucht het interieur ingeblazen, en het systeem reageerde niet op draaien aan de knoppen De enige manier om het te stoppen, was door de auto aan de kant te zetten, van het contact (motor uit) en opnieuw te starten. Vanaf dat moment ging het weer een paar keer goed, maar het probleem bleef terugkeren. Omdat de auto aan het begin van de zomer toch voor onderhoud naar de dealer moest, hebben ze ook gezocht naar de oorzaak maar niets gevonden. In totaal is de Climatronic ca. 7 keer op hol geslagen, maar nadat een vriend met verstand van elektrotechniek mij tipte om de temperatuurknop een paar keer volledig heen en weer te draaien (van HI naar LO en terug) om zodoende de potmeter goed aan het werk te zetten, is het probleem sinds de zomer niet meer voorgevallen. Maar ik draai sindsdien wel zo nu en dan aan die knop om te voorkomen dat het weer misgaat. Verder geen incidenten of opmerkingen, al heb ik soms mijn twijfels bij de distributieketting die zich af en toe laat horen. Hooguit enkele seconden doorgaans, en veelal na langere stilstand of wanneer de motor niet goed op temperatuur is gekomen. En ook bij hoogzomerse temperaturen, wanneer bijv. de motor gestart wordt na een tankbeurt langs de Autobahn of kort parkeren. Maar in het algemeen functioneert de Rapid naar volle tevredenheid, en dat verklaart ook mijn afwezigheid op dit forum in de laatste jaren. Geen bericht is goed bericht
Het idee bij de aanschaf was om in ieder geval tien jaar (en 180.000 km) met deze auto te rijden en zo de hoge afschrijving die nu eenmaal hoort bij een nieuwe auto, over meerdere jaren te spreiden en toch te profiteren van relatief lage onderhoudskosten. Dat doel is in ieder geval behaald. Maar omdat door minder woon-werkverkeer de tellerstand inmiddels zo’n 40.000 km lager is dan destijds gedacht, blijf ik voorlopig doorrijden en hoop daarmee nog een aantal jaren te kunnen genieten van de de goede eigenschappen van de Rapid.
Omdat ik door ander werk minder woon-werkkilometers ging rijden, werd de Octavia 1.9 TDI 90 pk (bouwjaar 2003) die ik sinds 2008 reed steeds minder interessant. Er zat groter onderhoud aan te komen en de wegenbelasting werd verhoudingsgewijs hoog. In plaats daarvan zou ik met een benzineauto heel wat liters kunnen tanken en ook nog minder mrb betalen. Qua model voldeed de Octavia I wel aan alle wensen. Op dat moment was de Rapid al enige jaren op de markt en intussen ook als Spaceback beschikbaar, maar de liftback (op het kenteken staat sedan) sprak mij qua model en laadruimte meer aan en was qua afmetingen min of meer gelijk aan de Octavia I. Ten opzichte van de Octavia werd de Rapid in de markt gezet als een budgetmodel en dat was het meest merkbaar aan het aanvankelijk toch wel wat eenvoudig uitgevoerde interieur. Maar het concept van de Rapid sprak mij aan en toen in 2014 het interieur enigszins opgewaardeerd werd (modeljaar 2015) zette ik mijn handtekening onder het koopcontract van een 1.2 TSI 86 pk in de Elegance-uitvoering en de kleur race blue. Met als opties stootlijsten opzij, parkeersensoren achter, een reservewiel (met gereedschap) en tegen een kleine meerprijs werd de auto direct op vierseizoenenbanden afgeleverd (Vredestein Quatrac). Deze waren destijds voor de 15” wielmaat al goed verkrijgbaar, in tegenstelling tot de toen vrij specifieke 16". Maar de hoofdreden om te kiezen voor de kleinste bandenmaat, was mijn eerste proefrit in een Rapid (eigenlijk een identieke Seat Toledo) die met 17” wielen verschrikkelijk dreunde op klinkerwegen, putdeksels en richels in het wegdek. Volgens de verkoper zou dat met smallere, hogere banden niet het geval zijn en dat bleek achteraf juist. Mijn eerste bevindingen met de auto deelde ik na twee maanden in dit topic.
De Rapid heeft dus min of meer de techniek van een B-segmenter in de carrosserie van een C-segmenter. Dat kwam ook terug in autotests, die niet allemaal onverdeeld positief waren. Omdat de Rapid-verkopen (daardoor?) achterbleven bij die van de Fabia en Octavia, was het aantal gebruikerservaringen op internet ook beperkt en uiteindelijk is het dan afwachten of de auto in de praktijk aan de verwachtingen voldoet. Ik stel geen hoge eisen qua snelheidsprestaties, maar vind binnenruimte wel belangrijk en een gunstig brandstofverbruik ook. Dat ik wat dat betreft tevreden mag zijn, blijkt uit het gemiddelde verbruik van 1 op 18,59 over de laatste 110.839 km (aanvankelijk bijgehouden in FuelLog, sinds dit jaar in Fuelio). Het motorvermogen van 86 pk is in de praktijk voldoende, maar in het huidige verkeer ook wel het minimum om te kunnen anticiperen op het rijgedrag van andere automobilisten die veel meer vermogen tot hun beschikking hebben. De bediening is licht en eenvoudig, de carrosserie ruim genoeg voor vier volwassenen en de bagageruimte riant. De bagageklep gaat wel erg ver de hoogte in, en dat is oppassen bij het openen in bijv. (parkeer)garages en ook niet zo handig voor kleine mensen. Zelf ben ik vrij lang (2 meter) en heb daarom na een paar jaar de zitting van de bestuurdersstoel aan de voorzijde verhoogd met behulp van dit nuttige topic. Daardoor kantelt de stoel achterover en geeft meer steun aan de bovenbenen. Sindsdien zijn lange (vakantie)ritten naar o.a. Zweden veel aangenamer geworden. Het ontbreken van een lendesteun geeft bij een voldoende rechtopstaande rugleuning verder geen klachten.
De auto rijdt weinig korte afstanden, komt dus bijna altijd goed op bedrijfstemperatuur en de meeste kilometers (woon-werk) gaan over een autoweg (100 km/u, enkele reis 20 km) en ca. 5 km stadsverkeer. Dagelijks dus zo’n 50 km, aangevuld met overig gebruik aanvankelijk in totaal ca. 18.000 km per jaar maar sinds 2020 dankzij deels thuiswerken max. 13.000 km/jr. Bij dergelijke kilometrages wegen de vaste lasten zwaar. Dat de Rapid door zijn eenvoudige concept niet erg zwaar is (1055 kg) en relatief goedkoop, scheelt qua belasting en verzekering. Daarbij heeft een rustige rijstijl ook een gunstige uitwerking op de onderhoudskosten. Tussen de reguliere beurten (longlife) verbruikt de TSI-motor geen olie, ook niet bij lange ritten op de Autobahn (doorgaans 130 km/u) bij temperaturen boven de 35 graden. Bij regen en bepaalde zijwind tikt een ruitenwisser soms tegen de A-stijl, het verstellen van de arm heeft niet geholpen. Buiten de standaard verbruiksonderdelen zoals ruitenwisserbladen, filters en bougies zijn er nog geen kostbare onderdelen vervangen. De banden zijn eenmaal vernieuwd. Van de vorige set zijn bij ca. 67.000 km de voor- en achterbanden omgewisseld, waardoor na ca. 8 jaar en ruim 113.000 km alle vier vernieuwd konden worden. Door de goede rij-eigenschappen en lange levensduur opnieuw gekozen voor Vredestein Quatrac. Remblokken en -schijven zijn nog nooit vervangen, de remmen achter (trommels) zijn eenmaal gereinigd. Hoewel de waterpomp enige sporen van lekkage vertoont, was het ook nog nooit nodig om koelvloeistof bij te vullen. Dat bij koud weer de voorwielophanging soms kraakt en de auto op klinkerwegen ook niet helemaal vrij is van kraakjes en rammeltjes, is mee te leven. Voor de betrouwbaarheid niet van belang maar wel jammer en inmiddels vervangen zijn een afgebroken greep van de middenarmsteun en de corroderende naafkapjes.
Het tot nu toe grootste en ook merkwaardige probleem dat zich dit voorjaar voordeed, was de Climatronic die enkele keren op hol sloeg. Daarbij werd op maximale kracht warme lucht het interieur ingeblazen, en het systeem reageerde niet op draaien aan de knoppen De enige manier om het te stoppen, was door de auto aan de kant te zetten, van het contact (motor uit) en opnieuw te starten. Vanaf dat moment ging het weer een paar keer goed, maar het probleem bleef terugkeren. Omdat de auto aan het begin van de zomer toch voor onderhoud naar de dealer moest, hebben ze ook gezocht naar de oorzaak maar niets gevonden. In totaal is de Climatronic ca. 7 keer op hol geslagen, maar nadat een vriend met verstand van elektrotechniek mij tipte om de temperatuurknop een paar keer volledig heen en weer te draaien (van HI naar LO en terug) om zodoende de potmeter goed aan het werk te zetten, is het probleem sinds de zomer niet meer voorgevallen. Maar ik draai sindsdien wel zo nu en dan aan die knop om te voorkomen dat het weer misgaat. Verder geen incidenten of opmerkingen, al heb ik soms mijn twijfels bij de distributieketting die zich af en toe laat horen. Hooguit enkele seconden doorgaans, en veelal na langere stilstand of wanneer de motor niet goed op temperatuur is gekomen. En ook bij hoogzomerse temperaturen, wanneer bijv. de motor gestart wordt na een tankbeurt langs de Autobahn of kort parkeren. Maar in het algemeen functioneert de Rapid naar volle tevredenheid, en dat verklaart ook mijn afwezigheid op dit forum in de laatste jaren. Geen bericht is goed bericht
Het idee bij de aanschaf was om in ieder geval tien jaar (en 180.000 km) met deze auto te rijden en zo de hoge afschrijving die nu eenmaal hoort bij een nieuwe auto, over meerdere jaren te spreiden en toch te profiteren van relatief lage onderhoudskosten. Dat doel is in ieder geval behaald. Maar omdat door minder woon-werkverkeer de tellerstand inmiddels zo’n 40.000 km lager is dan destijds gedacht, blijf ik voorlopig doorrijden en hoop daarmee nog een aantal jaren te kunnen genieten van de de goede eigenschappen van de Rapid.
