Wat het afremmen op de motor met 0-verbruik betreft: de afstand die je noemt (tot 800 meter) lijkt me wel erg groot,
Nee, die afstand klopt wel - mijn TTom geeft immers de afstand tot de rotonde aan dus ik weet vrij exact wanneer ik hem uitschakel.
Als ik bij 80 in 5 de cc uitschakel op 500m voor de rotonde, dan zou ik zonder bij te remmen alsnog met 50 de rotonde opdenderen, wat in de meeste gevallen (hier in de buurt) te snel is. Er is ook een 100km stuk dat op een rotonde eindigt, daar zet ik de cc inderdaad al op ruim 700m uit (als er geen verkeer achter me zit zelfs nog wel eerder, dan kom ik dus van ca. 104 (echte) km/u ook nog rond de 50 uit, zelfs teruggeschakeld in 2 over de laatste 50 à 75 meter.
Hoe dat komt: welnu, het remmend effect van zo'n 1.2TDI (3 piepkleine cilindertjes) is zeeeer veel minder dan wat we vroeger gewend waren in zo'n Mercedes 200D of 240D (zakelijk nogal eens mee gereden) - als je daarin van het gas ging zat je bij wijze van spreken zowat met je gebit om het stuur...
Ook de oude regel van
"bergafwaarts in dezelfde versnelling als waarin je die helling OP zou rijden" gaat bij de moderne gedownsizede turbomotoren (diesel én benzine) ook allang niet meer op. In een artikeltje over caravanrijden kwam ik dat onlangs toch weer tegen, maar dat idee is echt achterhaald.
Zo reden we (solo) door Noorse tunnels die tot meer dan 800 meter onder de zeespiegel lopen, kilometerslange hellingen van 7-8 procent, daar knorde hij heel genoeglijk in z'n 4 (en soms 5, als ik de 1800 toeren verantwoord kon vasthouden qua snelheid) naar boven zonder merkbare inspanning. Maar naar beneden in de 3e versnelling ging niet zonder zeer regelmatig kortstondig flink bij te remmen, want daar liep hij dwars doorheen. En om nou in z'n 2 af te dalen ging me dan weer te lang duren...