Dutch4x4
Senior Member
Als we inderdaad toch aan het reviewen zijn geslagen en door onze geachte forumhost vriendelijk worden doorverwezen naar dit subforum: hier dan de review van onze Octavia 4x4 turbo (O1 1.8T 4x4 Hatchback Elegance, to be precise) na 85.000 km en 3 jaar en 10 maanden.
Eerst maar eens helemaal terug naar het begin: de reden van aanschaf. Wel, er moest destijds weer een gezinsauto van de zaak komen, met minimaal 400 liter kofferruimte (kinderwagen ontgroeid), maximaal 30.000 euro, net zo betrouwbaar als mijn vorige japanners, maar liefst wel een (flink) tikkie sneller en sportiever dan de Legacy die eruit ging. Vanwege de Legacy en de vierwielaandrijving waaraan ik gehecht was geraakt, wel weer een auto met AWD.
Dan is er in die categorie maar keuze uit twee (en nu maar uit één): de WRX en de 4x4 turbo. Vooraf wist ik zeker dat het de WRX zou worden, maar wat viel die (de bugeye-versie destijds) mij tegen ten opzichte van de GT Turbo die ik kende! De 4x4 turbo viel me daarentegen 100% mee. Meer koppel onderin dan de WRX en voor het geld voorzien van veel meer luxe. En je valt er een stuk minder in op, wat best handig is, zowel zakelijk als bij de petjeshatende politie. Wel meteen bij bestelling er mijn WRX-beater en 'RS+' van gemaakt: chip, verlaging, sportinterieur.
Nu terugkijkend is het een vrijwel net zo probleemloze auto geweest als mijn japanners, en vanwege de grote onderhoudsinterval nog goedkoper in het onderhoud ook. Licht olieverbruik voorafgaand aan de eerste kleine beurt bij 30k, daarna niets meer (hard ingereden
). Benzineverbruik is gemiddeld 1 op 10 op zomerbanden en 1 op 11 op winterbanden, ook dat valt me mee, zeker in vergelijking met de WRX. Bouwkwaliteit is echt een van de sterkste punten van de O1: na 85k echt nog geen énkel rammeltje of kraakje, zelfs niet met het toch vrij stugge sportonderstel.
Het beste van de auto zijn ongetwijfeld zijn tussenacceleratie en het zekere gedrag in snelle bochten - ongekend hoe hard en stabiel je langgerekte doordraaiers kunt nemen. Mindere punten, waaraan je merkt dat de auto niet als sportieve auto is ontworpen, zijn de doodse stuurbekrachtiging, een weinig scherp stuurhuis (flink hoepelen) en de relatief lange schakelgangen.
Nog problemen? Ja, de standaarddempers waren meuk: moest ik na twee jaar al vervangen terwijl de verlaging toch echt niet extreem was (30 mm). Zit nu Koni geel onder. Verder had ik de bekende VAG-brede problemen met het gasklephuis. Na ongeveer twee jaar viel af en toe de turbodruk weg, die weer terugkeerde na uitschakelen en opnieuw starten. Is onder garantie verholpen door vervanging van gasklephuis (groter exemplaar, dus nog betere gasrespons ook), drukslang en DV.
O ja, en natuurlijk de domme ontwerpfout van de achterklep, waarvanaf het regenwater zo naar binnen loopt als je 'm opendoet. Maar daar schijnt de O2-hatchback ook last van te hebben.
Zou ik opnieuw een Skoda kopen? Op zichzelf wel, alleen zit 'mijn' auto niet meer in het huidige Skoda-gamma...
Eerst maar eens helemaal terug naar het begin: de reden van aanschaf. Wel, er moest destijds weer een gezinsauto van de zaak komen, met minimaal 400 liter kofferruimte (kinderwagen ontgroeid), maximaal 30.000 euro, net zo betrouwbaar als mijn vorige japanners, maar liefst wel een (flink) tikkie sneller en sportiever dan de Legacy die eruit ging. Vanwege de Legacy en de vierwielaandrijving waaraan ik gehecht was geraakt, wel weer een auto met AWD.
Dan is er in die categorie maar keuze uit twee (en nu maar uit één): de WRX en de 4x4 turbo. Vooraf wist ik zeker dat het de WRX zou worden, maar wat viel die (de bugeye-versie destijds) mij tegen ten opzichte van de GT Turbo die ik kende! De 4x4 turbo viel me daarentegen 100% mee. Meer koppel onderin dan de WRX en voor het geld voorzien van veel meer luxe. En je valt er een stuk minder in op, wat best handig is, zowel zakelijk als bij de petjeshatende politie. Wel meteen bij bestelling er mijn WRX-beater en 'RS+' van gemaakt: chip, verlaging, sportinterieur.
Nu terugkijkend is het een vrijwel net zo probleemloze auto geweest als mijn japanners, en vanwege de grote onderhoudsinterval nog goedkoper in het onderhoud ook. Licht olieverbruik voorafgaand aan de eerste kleine beurt bij 30k, daarna niets meer (hard ingereden
Het beste van de auto zijn ongetwijfeld zijn tussenacceleratie en het zekere gedrag in snelle bochten - ongekend hoe hard en stabiel je langgerekte doordraaiers kunt nemen. Mindere punten, waaraan je merkt dat de auto niet als sportieve auto is ontworpen, zijn de doodse stuurbekrachtiging, een weinig scherp stuurhuis (flink hoepelen) en de relatief lange schakelgangen.
Nog problemen? Ja, de standaarddempers waren meuk: moest ik na twee jaar al vervangen terwijl de verlaging toch echt niet extreem was (30 mm). Zit nu Koni geel onder. Verder had ik de bekende VAG-brede problemen met het gasklephuis. Na ongeveer twee jaar viel af en toe de turbodruk weg, die weer terugkeerde na uitschakelen en opnieuw starten. Is onder garantie verholpen door vervanging van gasklephuis (groter exemplaar, dus nog betere gasrespons ook), drukslang en DV.
O ja, en natuurlijk de domme ontwerpfout van de achterklep, waarvanaf het regenwater zo naar binnen loopt als je 'm opendoet. Maar daar schijnt de O2-hatchback ook last van te hebben.
Zou ik opnieuw een Skoda kopen? Op zichzelf wel, alleen zit 'mijn' auto niet meer in het huidige Skoda-gamma...
