Mijn stelling is dat je vooraf bepaalt wat je geregeld wilt hebben, hoeveel wil je betalen en hoeveel zaken (zoals garantie) wil je geregeld hebben. Lukt dat, dan heb je een deal, lukt dat niet, geen deal. Ik heb (helaas of gelukkig) maar weinig ervaring met het kopen van auto's, maar die ene tweedehands die ik zo'n 15 jaar geleden gekocht heb was wel een aardig voorbeeld. Het ding (Mondeo, 2.0, redelijk luxe uitgevoerd, en ogenschijnlijk in goede staat) was 7 jaar oud, en stond voor een in mijn ogen alleszins redelijke prijs in de showroom bij een officiele Ford dealer.
Mijn idee (na een proefrit) was dat ik best die prijs wilde betalen, maar dan wel met een vol jaar garantie. Wat schertste mijn verbazing toen de verkoper (die hoofd verkoop van die vestiging bleek te zijn) bij de koffie direct meldde dat ie aan de prijs niets kon doen, maar wel bereid was om er een Ford A1 occasion van te maken, met 1 volledige jaar garantie. Ik heb toen onmiddelijk ja gezegd en dat ding gekocht.
Achteraf kun je dan twee dingen denken. "Hmm, dat heb ik niet handig aangepakt, daar had ik meer uit kunnen halen." Of je kunt denken: "Mooi, ik heb geregeld wat ik wilde regelen, en ik heb er niet eens moeite voor hoeven doen". Ik heb het laatste gedacht, en ben ruim 7 jaar heel tevreden met de auto (en de service van die betreffende dealer) geweest, en heb er nog steeds goede herinneringen aan.