Status
Niet open voor verdere reacties.

leon-cupra

Forumguru
Klotesituatie … :nono::nono:
Hebben hier zelf al twee poezen moeten afstaan op korte tijd. Waren nog hele jonge beestjes. Onze kids praten nog over de twee poesjes. Blijf je onthouden.
wij hebben na die twee poesjes (waren beiden nog kittens toen we ze verloren) ook gezegd “en nu nooit meer” maar op een bepaald moment ga je toch terug overstag. Is hier terug een kat in huis (nu wel ineens een volwassen kat genomen uit een asiel) en ondertussen zit ze hier al een paar jaar.

Nog veel sterkte Jefrey. Het verdriet slijt wel maar een huisdier vergeet je nooit.
 

JeSko

Forumguru
Dankje Tim! Vroeg of laat begint dat inderdaad weer te kriebelen, dan ga je mss toch weer overstag inderdaad, maar telkens dat verwerken, pff. De kleine is er ook slecht van, dochtertje (2) beseft het natuurlijk niet zo, maar hij al wel, bij het afscheid gaf hij zelfs over van de stress en verdriet, gvdme zeg pff :(
 

Rosinfield

† In Memoriam
Wij waren er ook wel klaar mee. Altijd honden uit asiel of buitenlandse opvang. Vaak wel met een of andere lastige achtergrond kronkel. Mijn zoon had ook een hondje uit Spanje geadopteerd. Op gegeven moment de vraag, wij werken nu beiden, kunnen er niet meer voor zorgen. Willen jullie hem niet? Wij zeiden nee, want dat hadden we besloten. Tijd later: weten jullie niet nog iemand daar in Friesland. Anders moet hij naar het asiel. Dus je raadt het al....
 

leon-cupra

Forumguru
Pfff Jefrey … jouw zoontje … zo zwaar op reageren .. doet dan als ouder nog eens zo zeer, naast het verlies van het huisdier.

Knappe hond @Rosinfield. Zelf hier ook wel een hondenliefhebber maar zou een hond niet baas kunnen (beetje schrik als een hond zijn tanden durft te laten zien). Hond heeft dat rap door … dus ondanks wel een liefhebber zal hier nooit een hond in huis komen. Kat is ook iets gemakkelijker om bij te houden(is iets “zelfstandiger” dan een hond).
 

Cordoba

Forumguru
Sterkte Jefrey. Junior is nu misschien even van slag, maar met een paar dagen kan het lijken alsof ie het totaal vergeten is, kinderen passen zich snel aan. Aan de andere kant het verliezen van een huisdier is ook een les van de school die het leven nu eenmaal is. Eigenlijk maar een paar keer gehad, dat het verliezen van een dier echt veel indruk heeft gemaakt: de eerste was een konijn van mijn vader (hij fokte in die tijd konijnen), dat 's nachts door een rat gegrepen was en half opgepeuzeld. Dat halve konijn was wel zo'n bizar gezicht voor mij als pakweg 4-jarige. Het andere geval was een papegaai die ik 25 jaar heb gehad, zelfs een half jaar later begroette ik soms automatisch nog de papegaai als ik de kamer in liep.
 

JeSko

Forumguru
Dankje @Cordoba , zeer zeker een levensles, de dood hoort onlosmakelijk bij het leven, en met zijn vake heeft hij het al eerder meegemaakt, ik probeer daar dan een positieve lading aan te geven " Vake is in de hemel, tussen de sterretjes, en nu is hij daar met Luigi, het hondje." En daar is hij dan op zijn manier met bezig, en zie ik ook dat hij dat aanvaard als antwoord, en daar zelf verder op nadenkt. Het is een pienter ventje.
 

PizzaPieter

Forumguru
Sterkte Jeffrey,
Maakt niet uit wat het is: familie, een vriend, een hond, een huis, een auto; als je ervan houdt en je moet afscheid nemen, dan doet dat pijn. Da's vervelend, maar ergens ook mooi.
 

vennix

Actief lid
Gecondoleerd en sterkte Jeffrey! Ik ken je verlies en verdriet. Drie maanden geleden hebben we die van ons in liefde moeten laten gaan. Ik mis hem nog iedere dag :cry:.
 

Rosinfield

† In Memoriam
Mijn ervaring is dat het altijd wel slijt op den duur. Maar in sommige gevallen nooit. Zo denk ik nog regelmatig aan onze mix Border Collie/Australian Cattledog, al is het al een jaar of vijf geleden. Was echt mijn hond, kon met haar lezen en schrijven, liep gewoon los mee als ik hardliep in A'dam. Afscheid was ook zeer pijnlijk. Er moesten heel wat spuiten aan te pas komen om haar te doen inslapen. En intussen mij maar indringend aankijken. Dat beeld vergeet ik nooit
 

leon-cupra

Forumguru
Mooi aandenken.

Mijn ouders hebben dit ook laten doen bij mijn zuster haar poes. Naast mijn werk is er een bedrijfje dat crematies doet van huisdieren.
 
Status
Niet open voor verdere reacties.
Bovenaan Onderaan