Goeiemogguhl! Jaja, ik word knetterbek van al die sproedjes! Dit is niet de abdeling sproedjes, dit is de abdeling transploft! Geef maar heor, ik roggel het wiel.
Naast een kleine opmerking over het ‘fantastische’ taalgebruik in dit draadje en de ‘weinige’ grammaticale fouten nog even een inhoudelijke bijdrage.
De topsnelheid van een auto wordt puur en alleen bepaald door enerzijds het vermogen aan de wielen (combinatie van trekkracht en toerental) en anderzijds de zogenaamde road-load lijn (luchtweerstand, rolweerstand, etc.). Daar waar beide grafiekjes elkaar kruisen wordt de topsnelheid bepaald. Het is dus zaak voor de fabrikant/ontwerper van de auto om een en ander goed op elkaar af te stemmen.
Je ziet dat vergelijkbare auto’s daarom vrijwel altijd ongeveer dezelfde topsnelheid hebben. Een niet al te zware en redelijk aërodynamische auto met 85 pk (eigenlijk moeten we 63 kW schrijven) zal ongeveer 175 km/h als topsnelheid hebben.
Onze Fabia 2.0 combi liep op het biljartlaken strakke asfalt in Oost Duitsland richting Polen op de snelheidsmeter iets over de 200 km/h hetgeen 193 km/h op de Tomtom Go 700 was. Aangetekend dat de airco aan stond, de auto volgeladen was en een koelbox en Tomtom aan de 12V hingen. Bovendien had de wagen toen nog geen 10.000 km gereden en zal nog niet helemaal ingelopen zijn geweest.
Daarnaast lees ik veel onzin over het octaanGETAL (en dus niet gehalte) uitgedrukt in RON. Als een auto (zoals veel Skoda’s) standaard geschikt is (zonder dat de klopsensor het ontstekingstijdstip laat aanpassen) voor benzine met een laag octaangetal (wat dus mooi is, want dergelijke benzine is goedkoper en tevens kan je auto ook in Oostblok landen benzine tanken) heeft het absoluut geen zin om benzine met een hoger octaangetal te tanken. Weggegooid geld. Er zijn sommige brandstoffen (zoals Shell V-power) die (claimen) de vuilafzettingen in je motor op(te)lossen waardoor je motor weer optimaal gaat lopen. Dat kun je waarschijnlijk wel merken. De rest zit tussen je oren.
Zodra een motor wordt opgevoerd (ofwel door andere motoronderdelen ofwel door chiptuning) waardoor het koppel en/of het toerental en dus het vermogen toeneemt, komen er grotere krachten op de diverse onderdelen. Versnellingsbak, aandrijfassen etc. worden zwaarder belast. Nu bouwt een autofabrikant altijd een marge in dus afbreken zal het allemaal niet snel. Een ombouwprojectje van een vriend (BMW 323i E21 van standaard 143 pk naar een 325i motor met standaard 170 pk waarvan de motor ook nog eens gechipt was) resulteerde echter na een ritje Autobahn in een totaal tot gruis gereduceerd achterdifferentieel. In m’n tijd bij DAF trucks in Eindhoven resulteerde een opwaardering van de aandrijflijn door een sterkere motor te monteren in totaal opgewikkelde aandrijfassen indien de chauffeur z’n koppeling te snel liet opkomen (erg indrukwekkend om een rechte verfstreep over de lengte van de as, na een testje als een schroefdraad om de as gewikkeld te zien). Maar zo’n vaart zal het bij een Fabia niet lopen hoor.
Denk er trouwens om dat elke vorm van opvoeren meestal concessies aan de bewust door de fabrikant ingebouwde marges zal doen. Die marges zijn er om aan emissie eisen te voldoen, op slechte kwaliteit brandstof te kunnen rijden, om in extreme weersomstandigheden en lage/hoge luchtdrukken (bergen) te kunnen rijden, een lange levensduur van de motor te garanderen, onderhoudsintervallen voldoende lang te kunnen maken, etc. etc. Denk ook om de zogenaamde diveability. De broer van een vriend had destijds een opgevoerde BMW 325i E30. Er zat van alles op aan inlaat- en uitlaatspruitstukken, andere chips, complete uitlaat, luchtfilter, noem het maar op. Auto zal vast een heel hoog topvermogen hebben gehad maar had totaal geen trekkracht (en dus vermogen) bij laag toerental. Gevolg was een onrijdbare auto. Ik had destijds een standaard BMW 325i E30 welke in de praktijk veel sneller was dan die getunede wagen.