Kan iemand deze test van Autoweek eventueel inscannen? Ik geraak de komende weken immers niet in de winkel...
Thx!
Hier de volledige tekst van het artikel:
Laden maar!
Al gaat de driezitsbank er dan misschien net niet in, de moderne
stationwagon is met zijn enorme bagageruimte een ideale verhuiswagen.
De gloednieuwe Skoda Superb Combi, die wederom een waar
ruimtewonder is, neemt het in deze dubbeltest op tegen de Ford Mondeo
Wagon.
Wij Nederlanders zijn dol op stationwagons. Waar ze elders in de wereld genoegen nemen
met een hatchback, sedan of pick-up, zijn de combi’s bij ons niet aan te slepen. Ongetwijfeld
speelt daarbij mee dat Nederlanders gevoelig zijn voor ‘veel voor weinig’. Stationwagons,
zeker die van de huidige generatie, brengen nu eenmaal een enorme hoeveelheid
bagageruimte met zich mee en hebben een geringe meerprijs. Neem de gloednieuwe Skoda
Superb Combi. Van oudsher zit deze Tsjech in de kopploeg waar het gaat om de meeste
inhoud. De Ford Mondeo Wagon was wat dat betreft altijd een stuk bescheidener van aard.
Qua uitstraling zijn er nogal wat verschillen bij dit tweetal. De nieuwe Superb poogt vooral
elegant en chic te zijn. Hij heeft mooie koplampen in zijn brede, lage neus, flink wat chroom
en hier en daar stijlvol zwart. De achterlichten van de nieuwe generatie van de Superb
Combi zijn ook veel sierlijker dan die van de vorige. Had die nog saaie, blokvormige
achterlichten, nu is er duidelijk veel werk van gemaakt om de Superb ook hiermee meer
elan te geven.
De Ford Mondeo vertoont het familiegezicht van Ford, dat vooral sportiviteit, kracht en
dynamiek wil uitstralen. De grote, zwarte grille van de hier geteste uitvoering vertoont zelfs
overeenkomsten met die van de de Mustang GT en verder kijkt de Mondeo vooral grimmig
en dreigend de wereld in. In zijn smoelwerk herkent menigeen de stijlkenmerken van een
Aston Martin, en daar hoeft deze Ford zich natuurlijk niet voor te schamen. De Superb is een
paar centimeter lager gebouwd dan de Mondeo. Binnenin merk je ook dat je in de Skoda
lager zit. Het interieur van de Superb verraadt overduidelijk dat hij uit de Volkswagen-stal
komt. Veel van zijn knoppen vind je ook in een Passat. Hier en daar doet de toegepaste
kunststof net wat te goedkoop aan, maar de mooie stoffen bekleding is smaakvol gekozen.
Het doet denken aan gecapitonneerd leer, zoals je dat in een Bentley aantreft. Ook de
dunne, groene streep van ledsfeerverlichting over de volle breedte van het dashboard geeft
de Skoda karakter. Het driespaaks sportstuur ligt lekker in de hand, maar het zitcomfort
kan beter: de stoelen zitten nogal hard en hebben bovendien tamelijk vlakke kussens.
Het dashboard van de Ford doet niet echt chique aan. De Mondeo in deze test verwent de
inzittenden echter met gedeeltelijk leren bekleding. Al is dat dan niet van de duurste soort
zoals je het bij de premiummerken aantreft, het geeft het interieur wel enig cachet. Verder
zien we ook hier, net als bij de Skoda, soms goedkoop aandoende kunststoffen. Ford heeft
wel zijn lesje geleerd waar het om de knoppenjungle gaat. In de Mondeo gaat het er
overzichtelijk aan toe en vind je snel je weg op het dashboard.
Ford gaat er prat op dat het klimaatsysteem in deze Mondeo sneller dan bij de concurrentie
het interieur op de gewenste temperatuur brengt. Zal best, maar het heeft moeite met het
doseren. Zet je de temperatuurregeling een graadje hoger of lager, dan gaat het systeem
ineens hard koud of warm blazen en dat is onprettig. Bijzonder van Ford is de
programmeerbare contactsleutel, waardoor je bijvoorbeeld je tienerzoon beperkingen kunt
opleggen als het gaat om de maximumsnelheid of het volume van de radio. Verder zien we
in de Mondeo infotainment dat is ontwikkeld in samenwerking met Microsoft. Ford is daar
zo trots op dat het met een aparte badge bij de versnellingspook wordt benadrukt. Het 8
inch grote scherm laat zich niet altijd snel en logisch bedienen. Ford gaat echter
tegenwoordig heel ver met de spraakbediening, die nu zelfs simpele commando’s voor het
klimaatsysteem accepteert. Wel viel tijdens deze test op dat de ontvangstkwaliteit van de
DAB-radio in deze Ford te wensen overlaat. Te vaak valt het signaal weg, waarschijnlijk als
gevolg van een ontoereikend antennesysteem.
Het grote multimediascherm in de Superb, eveneens van 8-inchformaat, kennen we uit
andere Volkswagenproducten. Dit aanraakscherm laat een deel van de functiekoppen pas
zien als je met je hand het scherm nadert. Het infotainment werkt overwegend duidelijk,
overzichtelijk en gebruiksvriendelijk.
Ronduit verrassend in de Skoda is het aparte plateau voor een smartphone onder in het
dashboard. Het helpt niet alleen om de telefoon op te bergen, maar draagt ook bij aan een
betere ontvangst, aldus Skoda. Al even verrassend is de houder voor een tablet in de
armsteun op de achterbank
Dit merk heeft altijd veel gevoel voor praktische details gehad. Zo heeft de testauto
opbergzakken aan de zijkant van de stoelleuningen voor kleine spullen, een verplaatsbaar
prullenbakje in de voorportieren en ja, paraplu’s zijn ook in deze editie van de Superb niet
vergeten. Hij heeft er niet één maar twee, die in de voorportieren verscholen zitten. Over
gebruiksgemak gesproken: beide auto’s beschikken over een elektrische parkeerrem. En
typisch Ford is die handige integratie van de tankdop en -klep. Bij de Skoda vinden we
achter de tankklep een ruitenkrabber: reuze handig als je in de vrieskou met lege handen
staat. En naast de tankopening voor diesel zien we in deze Skoda een vulopening voor
Adblue, het spul dat helpt om het uitlaatgas van diesels schoner te maken. Had Volkswagen
dat ook maar bij zijn dieselmotoren in de VS toegepast, in plaats van die vermaledijde
sjoemelsoftware …
De twee stationwagons zijn grote jongens en vrijwel even lang. Des te opvallender is het hoe
de interieurruimte verschilt. De Ford heeft met zijn beperkte beenruimte op de achterbank
één van de krapste interieurs in deze klasse. In de Superb is die beenruimte juist
spectaculair. Hiermee verslaat hij moeiteloos de concurrentie in deze klasse. Jammer alleen
dat de vloer gehinderd wordt door een enorme tunnel. Daardoor zit een derde passagier – in
het midden van de bank – nooit echt lekker met zijn voeten. De achterpassagiers in deze
Superb worden wel verwend met 230 volt-, usb- en 12 volt-aansluitingen én met hun eigen
klimaatregeling met digitale temperatuurinstelling. In de Ford moeten de achterpassagiers
het doen met slechts enkele uitstroomroosters van het klimaatsysteem.
Beide auto’s bieden royaal toegang tot de laadruimte en het afdekzeil, oftewel de oprolbare
hoedenplank, rolt automatisch op zodra je de rand ervan omlaag drukt. Ook gaat bij allebei
de elektrische klep vanzelf omhoog na een simpele voetbeweging onder de achterbumper.
Lang leve de bewegingssensor! Niet dat we nu ineens heel erg gecharmeerd zijn van
elektrische klepbediening. Ook bij deze stationwagons gaat het weer tergend langzaam en
verlang je op een gegeven moment naar zo’n klep die je gewoon met een simpele
handbeweging bliksemsnel dicht smijt. Met zijn enorme bagageruimte verslaat de Superb
de Mondeo, die wat laadruim betreft echt tot de kleinste in deze klasse behoort. Tijdens
deze test konden we het niet laten om te kijken hoeveel verhuisdozen er in de twee
stationwagons passen. In de Mondeo passen twaalf standaard verhuisdozen en twee extra
grote. Dat is eigenlijk al heel veel, als je die kartonnen dozen zo naast de auto ziet staan.
Maar de Superb kan er nog twee standaarddozen bij hebben. Waarmee zijn leiderschap
wederom wordt onderstreept. Toch is de Superb niet in alle opzichten handiger dan de Ford.
Wie de bank van de Superb omklapt, wordt geconfronteerd met een ongelijke laadvloer. Dat
was bij de vorige generatie beter geregeld. Bij de Ford kun je de verhuisdozen wél
gemakkelijk doorschuiven over een vlakke vloer. Maar een belangrijk gemis in de Ford zijn
weer van die hendels in de bagageruimte, waarmee je de bank van een afstand omklapt op
het moment dat je bij de achterklep staat. Bijna elk merk heeft die tegenwoordig, maar Ford
lette blijkbaar even niet op.
De aandrijflijn bij deze twee auto’s is grotendeels gelijk. Beide stationwagons hebben een
2,0 liter grote dieselmotor met het grootst mogelijke vermogen. En toch vallen ze allebei
nog in de 20 procent bijtelling. De dieselmotor van de Superb overtuigt met zijn kracht en
souplesse. Hij biedt in de geteste uitvoering 10 pk meer dan de Mondeo en sportieve rijders
komen volledig aan hun trekken. De Superb blijkt vaak ook net wat sneller dan de Mondeo;
vooral bij inhaalmanoeuvres is dat goed te merken. Al met al is het echt heel leuk rijden met
deze Superb en hij schakelt bovendien prettig. De Mondeo daarentegen heeft een
versnellingsbak die met iets meer tegenzin zijn werk doet. De dieselmotor van de Ford doet
verder nauwelijks onder voor die van de Skoda, maar blijkt wel iets luier van aard. Ook het
blok in deze Mondeo neemt genoegen met lage toerentallen, maar bij een inhaalmanoeuvre
blijkt de Ford vaak net wat trager dan de Skoda. Het weggedrag van de Superb blijkt vooral
heel comfortabel. Dit is beslist een van de allercomfortabelste auto’s die je in deze klasse
kunt kopen. Met een knop tussen de voorstoelen kun je de rijmodus van het Dynamic
Chassis Control wijzigen. Zelden hebben we daarmee zo’n groot verschil ervaren als bij deze
Skoda. Stel je de variabele schokdempers in op comfort, dan gaat de auto deinen als een
oude Amerikaan. Brrrrrr! Zet hem daarom liever maar op sportief en hij veert al comfortabel
genoeg. Omdat het onderstel dan beslist niet te week is, ligt de Superb voldoende koersvast
op de weg en hij voelt vertrouwenwekkend aan. Goed, de Superb is dan misschien niet de
scherpst sturende auto in deze klasse, hij nodigt wel degelijk uit tot een pittige rijstijl en
garandeert volop rijplezier.
Ford heeft natuurlijk een naam hoog te houden als het gaat om rijdynamiek en ook deze
Mondeo stelt wat dat betreft niet teleur. De grote Wagon stuurt heerlijk direct en het straffe,
doch nog voldoende comfort biedende onderstel houdt hem in snel gereden bochten keurig
in het spoor. De auto heeft echter bij oneffenheden in het wegdek wel eerder dan de Superb
last van onrustige bewegingen van het koetswerk. En het gewicht (hij weegt overigens dik
70 kg meer) laat zich soms te nadrukkelijk gelden in het weggedrag. Zo nu en dan geeft de
besturing ook te duidelijk aan liever naar de middenstand terug te willen. En vooral bij
lagere rijsnelheden voelt diezelfde besturing zwaarder aan in vergelijking met die in de
Skoda.
In de basisversie en met dezelfde aandrijflijn zijn deze twee stationwagons ongeveer gelijk
geprijsd. Ze zijn allebei voor rond de 38 mille te koop. De Superb Combi kun je met twee
versies van de 2,0-liter TDI krijgen: 150 of 190 pk. Met de sterkste motor is deze Combi te
koop vanaf € 38.690 (Ambition-uitrustingsniveau). De auto in deze test heeft echter de
Businessline Style-uitrusting en kost € 42.690. Standaard zijn dan onder andere het 230
volt-stopcontact, achteruitrijcamera, dodehoekbewaking, 8-inchinfotainmentaanraakscherm,
navigatie, telefoonvoorbereiding (met simkaart),
stoelverwarming, elektrische achterklep, 17-inchwielen (de geteste auto staat overigens op
vette 19-inchers), DAB-radio, bixenonkoplampen, knieairbag, vermoeidheidswaarschuwing
en een automatisch remsysteem bij een dreigende botsing. In dit geval kwamen daar nog
een paar opties bij, zoals adaptieve cruisecontrol (€ 330), privacyglass € 240),
verkeersbordherkenning (€ 70), ledinterieurverlichting (€ 160), een elektrisch bedienbaar
panoramadak ( €1.100) en Dynamic Chassis Control met een keuzemenu (€ 950). Hiermee
komt zijn totaalprijs uit op een bedrag van € 45.540. De Ford Mondeo Wagon heeft net als
de Superb de zwaarste uitvoering van de 2,0-liter dieselmotor (180 pk). En hij is – net als de
Superb – ook met 150 pk leverbaar. Met de 180 pk-motor is hij alleen met het hoogste
Titaniumuitrustingsniveau verkrijgbaar en kost dan € 37.795. Standaard zijn dan onder
meer een verwarmbare voorruit, radiografische contactsleutel, 16-inchwielen (de testauto
heeft overigens 18 inch), grootlichtassistent, rijstrookbewaking en verkeersbordherkenning.
In dit geval kwamen er nog enkele opties bij. Het First Edition Pack, bestaande uit het 8 inch
grote aanraakscherm, adaptieve ledkoplampen, elektrisch bedienbare achterklep, navigatie,
DAB-radio en Sync2-koppeling voor de smartphone, kost € 1.995. Ook moet worden
bijbetaald voor het privacy glass (€ 350) en een veiligheidspakket (automatisch remsysteem
in stadsverkeer, rijstrookbewaking en dodehoekbewaking) à € 850. Alles bij elkaar komt de
prijs zo op € 40.990 en daarmee is de Ford toch nog bijna 5 mille goedkoper dan de Skoda
in deze test.
Bij de veiligheidsuitrusting valt het op dat de Ford zich onderscheidt met zijn gordelairbags
achterin, elektrische voorruitverwarming, rijstrookbewaking, grootlichtassistent en
volledige ledkoplampen die zich aanpassen aan de rijomstandigheden. Ondanks zijn hogere
prijs kan de Skoda daar niet tegenop. Het enige waarmee hij zich onderscheidt, zijn immers
de knie-airbag, vermoeidheidswaarschuwing en adaptieve cruisecontrol.
Vooral de gordelairbag in de Ford is uniek. Hij verdeelt de krachten die vrijkomen bij een
botsing veel beter over het lichaam en dat kan letsel aan hoofd, nek en borst voorkomen.
Tot slot heeft de Ford ook nog een systeem dat automatisch de alarmcentrale belt bij een
ongeval. Het werkt overal in Europa, behalve in Nederland. Dit komt omdat de Nederlandse
politie geen telefoontje van een computerstem accepteert.
EINDOORDEEL
De Ford straalt één en al sportiviteit uit, maar maakt dat in de praktijk niet helemaal waar.
Terwijl de Skoda met zijn zit- en bagageruimte duidelijk toonaangevend is in deze klasse,
blijkt de Ford juist één van de krapste in het segment. Bovendien heeft de Skoda een
supercomfortabel onderstel en dat zullen leaserijders die lange ritten maken beslist
waarderen. Dat de Ford goedkoper is in aanschaf kan niet voorkomen dat de Skoda wint.