Zo, de rust in mijn hoofd is voorlopig weergekeerd, na de beslissing mijn zegeningen te tellen met de Polo en deze nog een tijd aan te houden. Ik kan me sommige verbaasde, verbijsterde en/of meewarige reacties heel goed voorstellen. Dergelijke gevoelens bekruipen mij dan ook achteraf als ik een en ander probeer te analyseren:
op een gegeven moment begint het weer te kriebelen, wordt het geen tijd voor weer eens wat anders. Velen zullen dit herkennen, al zal het moment waarop zo'n proces begint, verschillen per persoon. En dat verschilt natuurlijk ook afhankelijk van je bestedingsruimte. En dan begint de zoektocht. In mijn geval binnen korte tijd leidend tot twee achtereenvolgende, nogal tegenstrijdige opties; een Up GTI en een Dacia Duster. Hoe kan dat in alle redelijkheid, kan men zich afvragen. Nou dat kan heel makkelijk, dankzij een proces waarvan ik als deskundige alles afweet, maar waarvoor ik niet minder gevoelig ben. Realiseer je je dan achteraf. Voordelen van wat je overweegt, worden benadrukt en nadelen wat minder. Voordelen van wat je denkt te gaan opgeven, zijn minder belangrijk en nadelen van wat je overweegt, zijn eigenlijk minder belangrijk. Treffend voorbeeld hiervan, is dat hetzelfde criterium, ruimte, in het geval van de Up weinig belang werd toegekend (dakkoffer is dan geen vraag maar een gegeven) , terwijl het bij de Duster juist een grote rol speelde. Ander voorbeeld: het vermogen van de GTI kun je eigenlijk nauwelijks benutten. Na de beslissing: is toch wel lekker. En zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Tot zover dit kijkje in de ziel.