Sinds een maand dus de gelukkige eigenaar van een Volvo V70 D4 Geartronic 8 in de “Summum“ uitvoering.
O.a. voorzien van de volgende prettigheden:
- Bright Silver Metallic Lak
- "Off Black" leder bekleding
- Schuifdak
- Meedraaiende Dual-Xenon schijnwerpers met sproeiers
- Afstandbedienbare achterklep
- Instelbare, snelheidsafhankelijke stuurbekrachtiging
- Verwarmbare voorruit en ruitensproeiers
- Parkeersensoren voor en achter
- NAV/Infotainment System Sensus Connect met High Performance Sound
- Extra set Pandora 17" velgen met Conti TS850 winterbanden
Bijna 2000 km op de teller. Tijd voor een eerste indruk van de V70...
T.o.v. mijn vorige auto, een Skoda Octavia III 1.2 TSI Combi, is deze Volvo een flink stuk groter.
Hij is breder, langer, hoger en vooral zwaarder, en dat merk je zeker.
De motor is ook een stuk krachtiger (133 kW/181 pk) en gecombineerd met een 8-traps automaat, geeft dat een hele nieuwe rijervaring.
Daarbij komt ook dat de vering echt op komfort is ingesteld. Je hebt daardoor ook minder direct gevoel met het wegdek. Het is wordt gedempt, en dat vind ik zeer prettig.
Verder vind ik de V70 heel stil. Je hoort geen rolgeluiden, en als je gewoon rijdt hoor je de motor eigenlijk nauwelijks. Tot 135 km/h blijft het toerental onder de 2000 rpm.
De 1969 cc Drive-E i-Art Turbo Diesel heeft trekkracht genoeg, 400 Nm, en is daardoor een hele soepele krachtbron die niet op de voorgrond treedt. Pas als je flink optrekt hoor je hem. De automaat schakelt, vrijwel ongemerkt, snel naar de hoogste versnelling.
Dit alles bij elkaar geeft bij mij een gevoel van”disconnected driving”. Daarmee bedoel ik dat je je in een soort “oase van rust” door het verkeer begeeft, een beetje “losgezongen” van de rest van het verkeer. Ik vind dat zeer goed voor mijn gemoedsrust. Je maakt je “als vanzelf” minder druk om al het verkeer om je heen. Lekker de stoelverwarming aan, en als ik dan ook nog eens een goed muziekje hebt opstaan, dan zal die dagelijkse file me een zorg zijn…
Uit bovenstaande zal denk ik duidelijk zijn dat ik de V70 absoluut niet geschikt vind om sportief mee te rijden, hoewel een top 220 km/h en een sprint van 0 - 100 in 8,6 sec haalbaar zou moeten zijn.
Er zijn in deze prijsklasse vele BMW’s, Audi’s etc. te koop die vele malen strakker, direkter en sportiever door een bocht te sleuren zijn en die voor liefhebbers daarvan veel meer rijplezier bieden…
Nou, voor mij hoeft dat niet… Ik geniet liever van het komfort, en ik heb geen haast…
Van het schuifdak heb ik nog niet veel kunnen genieten, maar dat zal vanaf komend voorjaar wel anders zijn. Dan gaat ie open wanneer het maar kan...
In mijn vorige auto had ik er ook één. Ik wil echt niet meer zonder. Heerlijk die frisse lucht om je kop...
Het brandstofverbruik is tot nu toe 6,6 L./100 km. Dat komt niet in de buurt van de fabrieksopgave van 4,5 L./100 km, maar ik vind het toch netjes voor zo’n flinke auto. Misschien, als de motor goed is ingedraaid, zal het verbruik nog iets minder worden.
Aan onderhoud heb ik de eerste 5 jaar of 150.000 km vrijwel geen kosten. Als je in Zwitserland een nieuwe Volvo koopt betaal je in die tijd alleen de vloeistoffen die bij een onderhoudsbeurt worden vervangen of bijgevuld. Onderdelen en arbeidsloon zijn voor rekening van Volvo en/of de dealer. Aangezien ik per jaar ongeveer 30.000 km rij heb ik er denk ik bijna 5 jaar plezier van.
Al-met-al ben ik dus zeer tevreden tot nu toe. Geen negatieve punten.
Alleen wat kleine “zaken” waar je aan moet wennen… “cruise control” en automatische ruitenwissers moet je bij iedere start opnieuw “aan” zetten, O ja, en de oprolbare bagageafdekking is niet zo handig als bij een Skoda... maar dat is dan ook alles....