Canon-Eye
Forumguru
De eigen "interne" berekening is toch vaak het beste te vertrouwen: je weet hoeveel liter een volle tank is, je weet na een paar keer tanken ook wel zo'n beetje het actuele gemiddelde, dus je weet dan ook hoe ver je ongeveer moet kunnen komen (*).
Boordcomputers e.d. zijn een hulpmiddel om het wat makkelijker te maken, maar ook niet méér dan dat - er wordt maar al te makkelijk een soort van absolute betrouwbaarheid aan toegedicht die er in de praktijk lang niet altijd is.
Dat geldt trouwens voor veel meer van die onboard-elektronica: leuk bedacht allemaal, maar om er nou altijd totaal op te vertrouwen...
(*) Mijn allereerste dienstauto was een VW kever 1200N, bouwjaar 1970. Het volledige instrumentarium bestond uit één klok met daarin de snelheidsmeter, 2 rode lampjes en één km-telwerk. Geen benzinemeter dus - gewoon een kraantje midden onder het dashboard: als hij begon te sputteren moest je dat kraantje vlug met de voet omschakelen en dan begon je aan je 5 liter reserve. Genoeg voor 50 km - bij standaard 1 op 10 was het makkelijk rekenen met zo'n kever.
Ik heb collega's van een ander bedrijf in het Europoortgebied regelmatig met een jerrycan in de hand langs de Europaweg naar het Gulfstation zien wandelen - die hadden zo'n zelfde kever welke de hele dag door 4 mensen werd gebruikt voor korte ritjes en dan vergat men wel eens om het omschakelen (én het legen van de jerrycan) te melden. Reden ze 's avond samen naar huis en dan...
Ik had op het dashboard dus zo'n tellerstanden-dingetje geplakt: 5 cijfers (voldoende, wie deed er in die tijd nou meer dan een ton met een auto), met een tandwieltje in te stellen; tanken binnen 400km na de vorige keer was wel aan te bevelen om niet te worden verrast door het gesputter. Mijn jerrycan hoefde zelden te worden aangesproken...
Boordcomputers e.d. zijn een hulpmiddel om het wat makkelijker te maken, maar ook niet méér dan dat - er wordt maar al te makkelijk een soort van absolute betrouwbaarheid aan toegedicht die er in de praktijk lang niet altijd is.
Dat geldt trouwens voor veel meer van die onboard-elektronica: leuk bedacht allemaal, maar om er nou altijd totaal op te vertrouwen...
(*) Mijn allereerste dienstauto was een VW kever 1200N, bouwjaar 1970. Het volledige instrumentarium bestond uit één klok met daarin de snelheidsmeter, 2 rode lampjes en één km-telwerk. Geen benzinemeter dus - gewoon een kraantje midden onder het dashboard: als hij begon te sputteren moest je dat kraantje vlug met de voet omschakelen en dan begon je aan je 5 liter reserve. Genoeg voor 50 km - bij standaard 1 op 10 was het makkelijk rekenen met zo'n kever.
Ik heb collega's van een ander bedrijf in het Europoortgebied regelmatig met een jerrycan in de hand langs de Europaweg naar het Gulfstation zien wandelen - die hadden zo'n zelfde kever welke de hele dag door 4 mensen werd gebruikt voor korte ritjes en dan vergat men wel eens om het omschakelen (én het legen van de jerrycan) te melden. Reden ze 's avond samen naar huis en dan...
Ik had op het dashboard dus zo'n tellerstanden-dingetje geplakt: 5 cijfers (voldoende, wie deed er in die tijd nou meer dan een ton met een auto), met een tandwieltje in te stellen; tanken binnen 400km na de vorige keer was wel aan te bevelen om niet te worden verrast door het gesputter. Mijn jerrycan hoefde zelden te worden aangesproken...