Schrikken is de pest in de auto. Dat heeft me al 2 keer een auto gekost.
Een keer na een overreactie met sturen nadat ik een auto over het midden zag inhalen. In Polen reed ik vroeger 600 km over bredere 2 baans wegen naar mijn schoonmoeder. Inhalen is/was gebruikelijk over het midden.
Het overige verkeer gaat dan aan de kant op stroken aan de zijkant rijden waar ook op gefietst en gewandeld wordt. De inhaler rijdt over het midden. Dat heb ik zelf ook regelmatig gedaan, anders bleef je achter een hele rij van vrachtwagens rijden. Ik zag toen begin januari 1999 de inhaler wat laat (had geen verlichting ondanks dat er ook overdag verlichting gevoerd moest worden) en stuurde te sterk weg naar rechts, correctie naar links, .. totdat ik zo uitbrak dat ik met het linker achterwiel tegen de linker voorkant van een tegenligger zwiepte. Tijdens het > 360 graden rondje zag ik nog een vrachtwagen als tegenligger. Nadat ik netjes in de rijrichting stilstond op de eigen weghelft, keek ik in de spiegel (niemand achter me) starte de auto en heb hem aan de kant gezet.
Achterkant in puin, bagage uit de kofferbak gevlogen en de rest onder de extra motorolie die in die hoek stond. Het achterwiel hing erbij met een kapotte velg, de achterdeur ging niet meer open en de motorklep lag er scheef in. Einde eerste auto, een 626 uit 1990. De beste man waar ik tegenop zwiepte, zag hoe het e.a. tot stand kwam, evenals een voetganger die het rapporteerde aan de politie. Niemand boos of gewond. De man had een leaseauto en woonde vlakbij. Zijn tienerdochter in de auto sprak prima Duits/Engels en ik overnachtte bij de mensen thuis waar ik nog wat spullen uit de kofferbak heb gewassen. De volgende dag werd mijn auto van het erf opgehaald en reed ik mee naar Warschau waar de auto bij een Mazda dealer werd neergezet. Taxi, vliegtuig naar huis. Auto pas weken later terug in NL.
Volgende 626. De bocht was 180 graden naar rechts, en ik was al aan het remmen. De tegenligger zag ik plotseling van achter de binnenspiegel vandaan komen. Ja, de binnenspiegel kan een hele grote dode hoek zijn als je lang bent.
Ik schrok, duwde bruut op de rem en gleed over de voorbanden haaks op het voorwiel van de tegenligger.
Na vervangen van de bumpersteun en koplamp, bleek de automaat tussen de hoogste versnellingen schakelen. Auto weer naar de sloop. De tegenpartij was een koopje voor me, €500 voor het hele autootje. Wel sneu voor de man.
Derde ongeluk was ook in Polen, zo’n 17-18 jaar terug, ik reed net 4 km die dag. Door “rustig” te overleggen wat de beste kans zou bieden, was slechts de hele linker zijkant gedeukt en voorzien van een kras die voor begon tot op de achterbumper. Na provisorische herstelling heb ik daar nog 65 dkm mee gereden. Ondanks dat wij niet de veroorzaker waren, zaten we wel een paar dagen zonder auto “vast”. Geen geldige groene kaart bij ons en moesten wachten op een originele groene kaart die de verzekering zond met een courier.
En nu, voor degene die deze lange story tot heb einde hebben gelezen, als klap op de vuurpijl...
Morgen gaan we weer naar Polen. Stukje rijden, eerst 1000 km, overmorgen nog zo’n 450 km.
Lachen hè !