Ik zou er ook maar niet heengaan als ik zie wat je schrijft. Je bent veel te begaan met het stuk blik....
Met mijn eerste auto had ik dat ook. Ik stond met tranen (waarschijnlijk ook omdat ik ‘geluk’ had gehad) in mijn ogen op de sloop nadat die total loss was. Het lijkt me altijd nog weer leuk om een van mijn oude auto’s of het type nog eens te rijden.
Je krijgt ergens een band mee als je er zelf zo mee bezig bent geweest.
Ondanks dat de huidige slechts mijn 6de auto is in 28 jaar tijd, vind ik het niet doenlijk om een 5 tot 14 jaar oude auto met >150dkm kras- en schadevrij te houden. Anders wordt het wat mij betreft te krampachtig. Je moet ook nuchter redeneren.
Ik kon een aantal jaren geleden voor € 250 (daar deden ze hier een hoekje voor) de voor- en achterbumper laten netjes maken en spuiten in PL, maar dan moest ik de auto wel 3-4 dagen missen. Dat vond ik niet handig op vakantie en inmiddels zitten er ook meer beschadigingen op en heeft het ook weinig zin meer. De auto bezwijkt daar niet onder... het gaat niet roesten of zo en probeer het met een beetje poetsen wel minder te maken.
Met ons vorige huis waar ik 17 jaar woonde was het anders. Daar heb ik binnen van alles gemaakt onder het schuine dak, dichte knieschotten vervangen door deurtjes in de kamers en badkamer. Kledingkast, vast dressoir en badkamermeubel gebouwd en een wenteltrap naar zolder gemaakt. Dat alles, samen met liefde, herinnering en tijd bleef achter na de verhuizing. Ik wordt nu nog emotioneel.
Alle beslommeringen zelf geregeld, incl. advertentie (Makelaarsland) en we zijn verhuisd naar een mooi, veel groter, meer vierkant en praktisch huis met veel meer ruimte waar standaard kasten gebruikt worden. Ik voelde me na de verhuizing echter helemaal niet blij, tot huilen toe, in zo’n mooi huis...! Dat kwam omdat ik het oude nog niet kon loslaten.
De zomervakantie werd besteed aan verhuizen, (binnen 1 week sleutel krijgen en oude inleveren), inrichten en allerlei klussen.
Een week of wat nadat ik weer aan het werk ging werd ik ziek - sarcoïdose bleek dat te zijn. 3,5 week koorts, harde bulten die ontstonden op armen en been en totaal geen energie op mijn 47ste. Een maand niet gewerkt.
Ik zou nu al zeker niet meer terug willen wonen in het oude huis, daarvoor woon ik hier veel te mooi met fijnere buren.
Ondanks dat mijn huisarts het ontkent, meen ik dat ik mezelf heb ziek gedacht. Ik heb sindsdien constant zere knieën en heupen (geen pijnstilling of zo). En dan ben ik er erg goed en snel weer vanaf gekomen.
Probeer, probeer het van je af te zetten
@JeSko, dat is het allemaal niet waard.
Het leven biedt meer, veel meer, zoals je familie!
Zo, lang verhaal, weer wat van me af geschreven en hopelijk kan je het nu meer loslaten.